Tymczasowe aresztowanie

Wprowadzenie

Jako obrońcy sporządzamy i wnosimy w postępowaniu karnym wnioski o uchylenie lub zmianę środków zapobiegawczych (np. tymczasowego aresztowania, dozoru policyjnego, zakazu opuszczania kraju).

Tymczasowe aresztowanie to najsurowszy środek zapobiegawczy w polskim procesie karnym, który może być stosowany wyłącznie wtedy, gdy inne środki są niewystarczające. Jego celem jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania, a nie karanie. W praktyce środek ten jest nierzadko nadużywany, dlatego reprezentacja obrońcy ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia oskarżonemu ochrony jego wolności osobistej i prawa do rzetelnego procesu.

Ocena zasadności

Ocena zasadności zastosowania aresztu

Przed podjęciem działań kancelaria dokonuje szczegółowej analizy akt postępowania – w tym materiałów wskazujących na tzw. przesłanki ogólne i szczególne aresztu:

  • czy istnieje realna obawa matactwa (utrudniania postępowania, wpływania na świadków),
  • czy występuje zagrożenie surową karą (kara powyżej 8 lat lub inne okoliczności mogące mobilizować do ucieczki),
  • czy istnieje uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się,
  • czy dowody są wystarczające do przyjęcia wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia czynu.

Na podstawie tej analizy sporządzamy wniosek o uchylenie aresztu lub jego zamianę na inny środek zapobiegawczy – np. poręczenie majątkowe, dozór Policji, zakaz kontaktu z określonymi osobami.

Zażalenie

Zażalenie na zastosowanie lub przedłużenie aresztu

Reprezentujemy klientów w postępowaniach zażaleniowych na postanowienia sądu o:

  • zastosowaniu tymczasowego aresztowania,
  • jego przedłużeniu,
  • odmowie uchylenia lub zamiany aresztu.

W ramach zażalenia wskazujemy nie tylko brak podstaw materialnych do stosowania aresztu, ale również formalne naruszenia prawa – np. brak należytego uzasadnienia, nieproporcjonalność, przewlekłość postępowania, nieprzeprowadzanie czynności śledczych przez dłuższy czas.

Posiedzenie aresztowe

Przygotowanie do posiedzenia aresztowego i kontakt z rodziną

Każda sprawa dotycząca aresztu wymaga pilnych działań. Kancelaria niezwłocznie podejmuje kontakt z klientem i jego rodziną, informuje o bieżącym stanie postępowania, wspiera w organizacji poręczeń i zabezpieczeń majątkowych oraz przygotowuje strategię procesową na posiedzenie sądu. Doradzamy również w zakresie:

  • kontaktów z prokuratorem i dostępem do akt,
  • możliwych środków zastępczych wobec aresztu,
  • sposobów i zakresu składania wyjaśnień lub korzystania z prawa do milczenia.

Jeżeli do aresztu doszło z naruszeniem prawa, rozważamy również złożenie zawiadomienia o bezzasadnym lub nielegalnym zatrzymaniu oraz dochodzenie odszkodowania.

Powiązane obszary praktyki

Powiązane wpisy

x

Nie widzisz odpowiedzi na swoje pytanie?
Porozmawiaj z adwokatem 58 301 98 28 lub umów poradę prawną.

Częste pytania

Pytania

Tymczasowe aresztowanie może zostać zastosowane tylko wtedy, gdy istnieją tzw. przesłanki ogólne (duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa) oraz przynajmniej jedna z przesłanek szczególnych: obawa ucieczki, ukrywania się, matactwa lub groźba surowej kary. Jest to środek o charakterze wyjątkowym i powinien być stosowany wyłącznie wtedy, gdy inne środki zapobiegawcze nie są wystarczające.

Pierwsze postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania może dotyczyć maksymalnie 3 miesięcy. Przedłużenie może nastąpić jedynie na wniosek prokuratora i za zgodą sądu. Łączny okres tymczasowego aresztowania nie powinien przekraczać 12 miesięcy w postępowaniu przygotowawczym oraz 2 lat do czasu wydania wyroku w pierwszej instancji – z wyjątkami przewidzianymi w ustawie.

Tak. Zażalenie można złożyć w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia sądu. Składa się je do sądu, który wydał postanowienie, a rozpatruje je sąd wyższej instancji. Kancelaria przygotowuje zażalenie wraz z analizą naruszeń prawa materialnego lub procesowego oraz argumentacją na rzecz zastosowania środków wolnościowych.

Tak, sąd może zamienić areszt na poręczenie majątkowe, jeżeli uzna, że taka forma zabezpieczenia będzie wystarczająca dla zapewnienia prawidłowego toku postępowania. Poręczenie może być złożone przez samego podejrzanego, osoby trzecie lub instytucje społeczne.

Tak, ale wymaga to zgody prokuratora lub sądu. Kontakty – osobiste, telefoniczne czy korespondencyjne – mogą być ograniczone. Kancelaria pomaga w uzyskaniu stosownych zezwoleń i organizacji widzeń.

Nie zawsze. Przed pierwszym posiedzeniem w przedmiocie zastosowania aresztu prokurator może odmówić udostępnienia całości materiałów dowodowych, jeśli uzna to za uzasadnione dobrem śledztwa. Obrońca ma jednak prawo wglądu do akt objętych wnioskiem o areszt.

Nie. Posiedzenie w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania jest co do zasady jawne dla stron postępowania, chyba że zachodzą przesłanki do jego wyłączenia. Podejrzany musi zostać przesłuchany, a jego obrońca ma prawo udziału w posiedzeniu.

Brak aktywności organów ścigania może świadczyć o braku zasadności dalszego stosowania środka izolacyjnego. Kancelaria może w takiej sytuacji złożyć wniosek o uchylenie aresztu lub wskazać przewlekłość postępowania jako podstawę do jego zamiany na środek wolnościowy.

Tak. Jeżeli tymczasowe aresztowanie było bezzasadne, nielegalne lub oczywiście niesłuszne (np. wobec osoby później uniewinnionej), można dochodzić odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie art. 552 i nast. k.p.k.

Tak. Wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego można składać wielokrotnie, jeżeli pojawiły się nowe okoliczności lub upłynął istotny czas od poprzedniego rozstrzygnięcia. Każdy wniosek powinien być rzeczowo uzasadniony i poparty nowym materiałem dowodowym lub zmianą sytuacji procesowej.